Camponotus vagus
Od kiedy pamiętam, ludzie spekulują o to, czy C. ligniperda są większe od C. vagus. Niby pikuś, ale jest to ważna rzecz i trudno to jednogłośnie stwierdzić. Słyszałem że majory vagus, są większe od ligniperda i także, że królowa ligni jest większa od królowej vagus. Popaprane 🤠
Na myśl o gmachówce pniowej (to właśnie polska nazwa Camponotus vagus) cieknie mi ślinka, kocham te mrówy. Na dodatek vaguski są najbardziej „owłosione” i wyglądają na karbowane. Mają pełno włosków na odwłokach i pięknie odbijają światło!
Krótka charakterystyka
Pochodzenie
Mogę jedynie pozazdrościć ludziom, mieszkającym na wschodzie Polski. Właśnie tam występują te urokliwe mrówki. Najczęściej są to Bieszczady 😛 Oprócz Polski, żyje również w Południowej Europie oraz w Azji Mniejszej. Preferują miejsca naświetlone i ciepłe.
Rozmiar
Żywienie
W naturze żywią się totalnie wszystkim, jedzą co zdobędą. W hodowlach wcinają różnież wszystko ale z moich obserwacji wynika że najbardziej lubią miód, mączniki i karaczany jadły rzadziej…
Forma koloni
Jak reszta Camponotusów, są to mrówki monoginiczne, czyli o jednej „rodzącej” królowej.
Podział na kasty
U tych mrówek występuje ciekawe zjawisko, jakim jest podział na kasty. Poza tradycyjną mieszkanką gniazda-królową, znajdują się tam: piastunki-opiekunki „młodych osobników”, zbieraczki – główna siła desantowa, oraz żołnierze – mrówki do zadań specjalnych. Oczywiście pamiętać należy, że jest to podział dość umowny i widok minorki w ogniu walki lub majora śpiewającego larwom feromonowe kołysanki nie powinien dziwić 😉
Hibernacja
Dobrze jest przezimować naszą kolonię w celu szybszego i zdrowszego rozwoju. Każdy przecież zasługuje na urlop, prawda? Królowa sobie dychnie i tak prędko nie ,,zdychnie”, a robotnice też nie pogardzą dłuższą drzemką – za to ciągłe zasuwanie ku chwale kolonii chyba też im się coś od życia należy 😉
Ogrzewanie
Tak jak każde inne mrówki z gatunku Camponotus możemy je dogrzewać, gdyż w naturze lubią „cieplejsze klimaty”. Słynna stagnacja będąca kochanką rodzimych przedstawicielek tego rodzaju czuje do ogrzewania pewien respekt i nie jest aż tak natrętna, jak zwykła to czynić bez niego.
Gniazdo
Są gatunkiem dendrofilnym, dlatego najwygodniej jest im gniazdować w starych pruchniejących drzewach liściastych i iglastych. Rzadziej mogą zamieszkasz w starych drewnianych konstrukcjach, szopach. Jeśli chodzi o trzymanie ich w domu (nie każdy przecież ma szopę) to fajnego naturalnego sznytu nada im gniazdo drewniane. Nie oznacza to jednak, że to jedyna opcja – świetnie spiszą się także w korku, druku 3d, akrylu, gipsie, betonie komórkowym a z racji tego, że młode kolonie często mieszkają w glebie to do gniazda ziemnego też raczej jakoś specjalnie nienawiści manifestować nie będą 🙂
Uwagi od autora
Niegdyś miałem bardzo ciekawą kolonie w której królowa nie oderwała sobie skrzydeł po locie godowym i założyła w ten sposób kolonie. Nawet gdy było 11 robotnic, dalej miała skrzydła. Widocznie było jej tak dobrze 🤔
Nie były zbytnio aktywne po podłączeniu areny, można powiedzieć że zabunkrowały się w probówce, typowe Camponotus 😅
Bardzo wdzięczne mrówki w hodowli – oferują duży rozmiar przy najszybszym rozwoju wśród polskich Camponotus.
Mrówki piękne i powszechne pożądane, potrafiące osiągać dość wysokie ceny, jak na rodzimy gatunek. Moim skromnym zdaniem są one jednak ich warte 🙂
Kolejny raz Kamil Stajniak udostępnił nam fotki – https://ant-photo.eu/
Autor: Artur & Oskar
Bardzo mi się podoba ta strona! Posiadam Camponotus nicobarensis. Zawsze mogłem wejść na tą strone i sprawdzić co jedzą, jak są podzielone na kasty itp. itd. POLECAM!
Dobry post
Camponotus fallax występuje w całej nizinnej Polsce i jest pospolity, tylko rzadko obserwowany ze względu na skryty tryb życia 😉
Coś niesamowitego jak można to hodować.